Oświecenie jest epoką, którą nazywano światłem po epoce ciemności i barbarzyństwa. Głównym motorem epoki i jej dynamicznego rozwoju miał być rozum ludzki. To dzięki niemu i optymizmowi poznawczemu można było zwalczać dogmaty i zabobony, które przetrwały od czasów średniowiecza, podsycone przez barokowych dewotów. Oświecenie to rozkwit instytutów naukowych i akademii nauk.

W 1748 roku w pobliżu Neapolu odkryto Pompeje, które zostały zniszczone przez erupcję Wezuwiusza w 79 roku. Stanowisko archeologiczne dało ludziom oświecenia inspiracje w świecie sztuki. Trzy laat później zaczęła wychodzić Wielka Encyklopedia Denisa Diderota i Jeana d’Alemberta. Rewolucja amerykańska poskutkowała Deklaracją Niepodległości. W 1789 roku zburzenie Bastylii zapoczątkowało Wielką Rewolucję Francuską, która była skutkiem podziały społeczeństwa oraz niechęci do Ludwika XVI i Marii Antoniny. Zgilotynowano tysiące ludzi, w tym władców i byłych dygnitarzy, stworzono Deklarację Praw Człowieka i odwrócono się od systemu feudalnego. Kiedy po dziesięciu latach rewolucji władzę we Francji przejął Napoleon Bonaparte, dla Europy zaczął się nowy etap polityki międzynarodowej, najazdów i krwawych wojen. W świecie sztuki powstały trzy nurty artystyczne, czyli klasycyzm nawiązujący do antyku, sentymentalizm, który zakładał zwrócenie się w kierunku natury, oraz rokoko, uznające piękno za wartość nadrzędną.

Druga połowa osiemnastego wieku jest fatalna dla Polski. W 1772 roku Austria, Prusy i Rosja dokonują pierwszego rozbioru naszego kraju. 3 maja 1791 roku uchwalona zostaje konstytucja Polski, która jest drugą na świecie. Jednak nie wszystkim się to podoba. Zawiązano konfederację w Targowicy, a przeciwnicy reform wkrótce doprowadzili do wojny między Polską i Rosją, a w końcu do drugiego rozbioru w 1793 roku. Polska była wówczas rządzona przez Stanisława Augusta Poniatowskiego, którego oficjalnie nazywano marionetką rosyjskiej carycy. Nie jest również tajemnicą, że tych dwoje są kochankami i mają ze sobą dziecko.

W 1794 roku Tadeusz Kościuszko doprowadza do wybuchu powstania, które zostało szybko stłumione, a klęska skutkuje trzecim rozbiorem w 1795. Był to ostatni rozbiór naszego kraju i właśnie w tym roku Polska znika całkowicie z map Europy. W tych trudnych czasach celem literatury jest uczyć i wychowywać, ale też drwić i wytykać przeciwnikom ich ułomności.